روانشناسی کودک و نوجوان

اصول و روش­های تربیتی خانواده در سایه­ی نماز

1.        اصل جذب را بر دفع ترجیح دهیم؛

زمانی که برادران یوسف او را به چاه افکنده، به نزدیک پدر بازگشتند و دروغ­های خود را بازگو کردند، پدر گفته­ی آنان را نپذیرفته، فرمود: «هوس­های نفسانی شما این کار را برایتان آراسته (شما را فریب داده) است. من صبر جمیل (و شکیبایی خالی از ناسپاسی) خواهم داشت و در برابر آنچه می­گویید از خدا یاری می­طلبم.»[1]

حضرت یعقوب با این­که از زشتی کار آن­ها آگاهی داشت ولیکن ایشان را از خود طرد نکرد؛ اگرچه هشدارهای لازم را به آنان داد. پس اولیا [و مربیان] باید این نکته را ملاحظه نمایند که: نبایستی با دیدن خطاهای فرزندان ، آنان را به طور کلی طرد نمود؛ چرا که این کار بسی موجب جری شدن ایشان و از بین رفتن زمینه­های تربیتی آنان گردد. درمقابل می­توان با صبر و مدارا به رشد و تربیت آنان امیدوار بود.

1. س یوسف، ی 18

ادامه مطلب...

باسمه­ی تعالی

سپیده­ی سخن

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم؛ فرمود خدای بلند مرتبه که پیامبر!«وأمر اهلک بالصلوة واصطبر علیها ... والعاقبه للتقوی؛ خانواده­ی خود را به نماز امر کن! خود نیز با همه­ی توان بر [مراعات] آن شکیبایی ورز ... و عاقبت نیک ازآن اهل تقواست.[1]»

در آئین انسان­ساز اسلام خانواده نهاد ارجمند و والایی است که صحت و شادابی آن سعادت آحاد جامعه را دربر دارد و بالعکس فساد و نگون­بختی آن به تباهی افراد و درنتیجه جامعه منجر می­شود. به این ترتیب کانون خانواده اولین کلاس درس برای فرزندان محسوب شده، بسیاری از زمینه­های مثبت و منفی اخلاقی در آن پدید می­آید. امیر بیان (ع) فرمودند: «تعلیم در کودکی همانند نقشی است که بر روی سنگ کنده شود.[2]» همچنین آن بزرگوار در نامه­ی 31 نهج­البلاغه، اهمیت تربیت در سنین خردسالی را مطرح می­نمایند؛ فرمود: «پسرم (حسنم!) به تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن­که دلت (به­علت دنیا­دوستی) سخت گردد و خرد تو به (چیزهای بیهوده) گرفتار شود.»

ادامه مطلب...